Syzan | Дата: Հինգշաբթի, 17.01.2013, 19:00 | Сообщение # 1 |
| ՎԵՐՆԱԳԻՐԸ ՎԵՐՋՈՒՄ VIII
Երդիկի նման` բաց են աչքերըս, Բերանս է բացվում` մի լայն դռան պես, Բայց նա - ծխի պես - մնում է ներսում Ու խեղդում տան մեջ բնակվող խեղճիս... Ճչում է, սակայն... ինչպես քնի մեջ. Ճիչը դառնում է մի խուլ փնթփնթոց... Եվ ի՜նչ թափով էլ ինձնից վեր նետեմ` Նա - քարի նման - ներքև է ընկնում... Ու նմանվում է մի չեղա՛ծ թվի, Որ չի բաժանվում այլ թվի վրա... -Այդ... իմ տանջա՜նքն է:
| |
| |