Syzan | Дата: Հինգշաբթի, 17.01.2013, 18:58 | Сообщение # 1 |
| ՎԵՐՆԱԳԻՐԸ ՎԵՐՋՈՒՄ V
Քայլում եմ գարնան լեցուն փողոցով Ու չեմ նկատում մինչև իսկ կանանց, Որ գեղեցիկ են` բարկացնելո՛ւ չափ... Քայլում եմ այնպես դանդա՜ղ - գլխիկո՜ր Ասես փողոցն է հանգուցվել ոտիս Ու խճողում է քայլքըս, խճըճում... Արփին շողերի ցած մեկնած ճանկով Գռուզ մազերս է թերևըս քաշում, Որ վառի-ցնցի և ուշքի բերի, Բայց ես չեմ զգում ո՛չ ցավ, Ո՛չ այրուցք... Արյունըս այնպես դանդաղ է հոսում, Ինչպես հարթ հովտում գետը ծավալված, Երբ չես էլ կարող հասկանալ կարգին, Թե նա ո՛ր կողմից ո՛ր կողմն է հոսում... Մի բան եմ հիշում Եվ կիսատ թողած` Մտքով կառչում եմ մեկ ուրիշ բանի... Ինքըս ինձ խղճում, Ուզում եմ, որ ինձ Մի փո՜քըր սիրեն՝ Թեկուզ նպաստով... -Այդ... ես եմ թախծում...
| |
| |