Syzan | Дата: Հինգշաբթի, 17.01.2013, 18:10 | Сообщение # 1 |
| ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՍԻՐԵԼ
Քիչ է պատահում, որ ինքըս ինձնից Փոքր ինչ գոհ լինեմ: Դժգոհ եմ հաճախ, Ուրեմըն՝ մարդ եմ ու դեռ ապրում եմ: Բայց ես սիրում եմ ինքըս ինձ սիրել: Իսկ սիրում եմ ինձ, երբ սիրում են ինձ: Ես ինձ այդ պահին այնպես եմ ժպտում, Ինչպես ժպտում են ա՛յն կոր գերանին, Որ գետի վրա դարձել է կամուրջ, Եվ ա՛յն մանուկին, որ ոտաբոբիկ Մտել է առուն և - թա՜ց վարտիքով - Կավ է դուրս հանում, Որ նավակ շինի:
| |
| |