Syzan | Дата: Չորեքշաբթի, 30.01.2013, 21:26 | Сообщение # 1 |
| Դու հեռվից ես հարազատ
Միևնույն է, թե հիմա որտեղ ես մաշում Քո կոշիկները նրբին և քո սիրտը ժանտ, Իսկ ես այն օրն եմ միայն անմոռաց հիշում, Երբ սիրով եմ անվանել քեզ «իմ հարազատ»: ...մոռացել եմ ամեն բան, ինչ սիրտ է մաշում, Ինչ կոպտորեն եզծում է պատկերդ գերող, Ու մտքիս մեջ քեզ նորից անեղծ եմ հիշում, Որ մտովին քեզ շոյեմ սիրող ձեռքերով: Բայց մոտիկից, ես գիտե՛մ, ո~ղջը կցնդի, ողջն անիմաստ կդառնա խաղով քո հիմա,- Դու հեռվի~ց ես հարազատ սիրող իմ սրտին, Ես պատրաստ եմ լոկ հեռվու՛մ ապրել քեզ համար... Գիտեմ` այստե՛ղ, ինչ – որ տեղ ինձ մոտ են մաշվում Քո կոշիկները նրբին և քո սիրտը ժանտ, Բայց և գիտեմ ... ու հեռվու՛մ, հեռվի~ց եմ հաշվում Քեզ վերստի՛ն սիրելի, նորից հարազա՛տ...
| |
| |