Syzan | Дата: Չորեքշաբթի, 30.01.2013, 20:06 | Сообщение # 1 |
| ՀԱՆԵԼՈՒԿ ԱՌԱՋԻՆ
-Իսկ այդ ի՞նչն է, Որ երբ հասավ՝ Փախցընում է մեր քունն աչքից: Պապիկն իսկույն հազն իր հազաց Ու երբ պրծավ բարեհաջող, Իսկույն ասաց. -Ծերությո՛ւնը: Պատերազմի երես տեսած Հայրիկն ասաց. -Գերությո՛ւնը: Մայրիկն ասաց. -Մերությո՛ւնը: Ու կրկնեց. -Մերությո՜ւնը: Փոքրիկ տղան Փոքրիկ ափը զարկեց ափին Ու ձայնիկն իր միացնելով Զնգուն ծափին՝ Չասա՜ց... գոռա՛ց. -Ձմեռ Պապի՜ն: Իսկ աղջիկը արբունքահաս՝ Վառված ձեռով Հարդարելով իր վարսերը՝ Ոչի՛նչ չասաց. Բայց մտածեց. -Պա՞րզ չէ, սե՜րը...
| |
| |