Syzan | Дата: Երեքշաբթի, 15.01.2013, 18:02 | Сообщение # 1 |
| ԱՂԱՉՈՒՄ ԵՄ
Աղաչում եմ.- Մի՛ վրդովվեք, եթե ասեն Փառասերին հենց փառասե՜ր, Ո՛չ թե համեստ. Սրիկային՝ հենց սրիկա՜, Ո՛չ թե ազնիվ. Հեռակային՝ հենց հեռակա՜, Ո՛չ թե ներկա... Աղաչում եմ.- Մի՛ վախեցեք անկեղծ խոսքից. Անկեղծ խոսքը չի սպանում, Փակ խոցեր է միայն բանում: Թե սոված եք և երեխա՝ Մի՛ վախեցեք լաց լինելուց. Դե՜հ, քանի դեռ նա չի լալիս՝ Ծիծ չե՛ն տալիս: Մի՛ վախեցեք Ժանգոտ թասից ժանգ քերելուց. Նա դրանից չի փչանա: Մի՛ վախեցեք Կեղծի մասին ճիշտ գրելուց. Նա դրանից կքչանա: Աղաչում եմ.- Եվ թվաբա՜ն եղեք մի քիչ, Բայց պայմանով այս ամոքիչ. Ո՛չ թե ճշտին սուտ գումարեք, Այլ բաժանեք սուտը ճշտին. Ո՛չ թե վշտին գութ գումարեք, Այլ բաժանեք գութը վշտին: Եվ պարծեցեք ո՛չ թե հարցով. Հպարտացեք լոկ լուծումո՜վ՝ Փակագըծի ճիշտ բացումով, Մնացորդով Ու քանորդով... Աղաչում եմ.- Եղեք նաև քիչ հոգեբան. Եթե որդին տրտում երգով Իր ծնողի մահն է սգում, Աղաչում եմ, մի՛ ընդհատեք, Ի՜նչ է թե նա... լա՛վ չի երգում... Աղաչում եմ.- Այս և նման այլ հարցերում Երբևիցե ինձ չաղաչե՜լ...
| |
| |