Syzan | Дата: Հինգշաբթի, 17.01.2013, 18:22 | Сообщение # 1 |
| ԳԱՂՏՆԱԲԱՑՈՒԹՅՈՒՆ
Մտերմուհիս է նաև... գիշերը: Երբ նա` լանջաբաց նեգրուհու նման, Ինձ է հանձնըվում Ու տիրում է ինձ` Անվերջանալի գրկախառնումից Ծնվում է ինքը` մեր արշալույսը, Որ թուխ ու շեկ է` Որպես խառնածին: Եվ օրը գրկած, որպես մանուկի, Երբ քայլում եմ ես հոր հպարտությամբ, Ասես լեռները, դաշտերն ու մարդիկ Լուռ նայում են ինձ Ու միտք են անում, Թե այսքա՜ն տգեղ-այլանդակ հորից Ինչպե՞ս է ծնվել մանուկն այս հրաշք...
| |
| |